When in Paris..

Parijs, de stad van de liefde. Waar je, naar mijn mening, ooit een keer geweest moet zijn. Toch lijkt niet iedereen die liefde tijdens een bezoek aan de stad te voelen. Dat is jammer. Fransen, en in het bijzonder Parijzenaars, worden als arrogant en onvriendelijk ervaren. Bovendien spreekt men niet vanzelfsprekend Engels. Nou maken de vele bezienswaardigheden een hoop goed, maar een citytrip hoort meer te zijn dan een bezoek aan de Eiffeltoren. En laat dat laatste nou net datgene zijn wat je trip kan maken of breken. Laat de vooroordelen, want dat zijn het, je niet afschrikken. Ik ben er 2 keer geweest. De eerste keer kan ik mij helaas niet meer herinneren. Ik was toen een jaar of 14 en als ik mijn ouders moet geloven was ik alles behalve geïnteresseerd (ik hoop dat zij mij inmiddels hebben vergeven). De tweede keer bezocht ik de lichtstad samen met een vriendin. Het was fantastisch!

Neem de trein in plaats van het vliegtuig! Je bent binnen 2 uur midden in Parijs en als je ruim van tevoren boekt, heb je al een retourtje v.a. €58 (vertrekpunt Rotterdam Centraal). Het openbaar vervoer is trouwens super overzichtelijk en voor iets meer dan een euro reis je van de ene kant naar de andere kant van de stad. Beter dan dat openbaar vervoer van ons zeg ik. Let wel goed op je spullen, maar dat lijkt mij logisch. Spreek je geen Frans? Maak je geen zorgen. Met dat Frans van mij: bonjour, au revoir, ça va, oui, ou est la toilette (wat overigens niet helemaal correct schijnt te zijn) en merci beaucoup, kom je al een heel eind. Ja! Er bestaan ook minder sociale mensen op deze wereld, dat is een feit. Je zal ze ongetwijfeld tegen komen, maar over het algemeen is men vriendelijk en welwillend.

Mijn advies: vermijd zoveel mogelijk de bekende grote pleinen wanneer je een terrasje pakt. Naast dat de bediening er (vaak) chagrijnig bij loopt (don’t take it personal, waarschijnlijk een irritante toerist voor jou geweest) is de prijs vs. de kwaliteit ook niet altijd in verhouding. Veel leuker is het dan om ergens een straatje in te lopen voor een gezellig café of restaurant waar je een (goede) kop koffie kan krijgen of uitgebreid kan lunchen. Bijvoorbeeld op Ile Saint Louis, nabij de Notre Dame. Ondanks de vele andere toeristen wel de moeite waard. Wij liepen toevallig Café St. Régis binnen, om te schuilen voor de kleine regenbui. Typisch zo’n geval van geluk bij ongeluk. Het personeel is er niet alleen vriendelijk, maar ook onwijs grappig. Een echte aanrader! Rue Saint-Louis en l’ile heeft meer knusse tentjes waar je goed kan lunchen. In een versneld tempo langs de Revolutie lopen? Sla Cour du Commerce St. André dan niet over. Ook als je, net als ik, tijdens de geschiedenis lessen nooit heb opgelet, is het een sfeervol steegje waar de oude verhalen voelbaar zijn. Ik zeg: doen!

Als je er dan toch bent, why not live the fancy life? Precies! Nou betaal je in een stad als Parijs al gauw te veel, maar dan kan het maar beter goed zijn. Ik kan kwalitatief goed voedsel echt waarderen en ik vind het niet erg om daar voor te betalen. Ben je er ook zo één? Dan raad ik zeker Au Bon Accueil aan, om ’s avonds een hapje te gaan eten. Het restaurant is te vinden op Rue de Monttessuy. Ook leuk: de straat kijkt uit op de Eiffeltoren. Als je geluk hebt, is er buiten op de stoep een tafeltje vrij. We hebben er echt genoten. Zowel van het heerlijke eten als van het zicht op de Eiffeltoren, die ’s avonds de stad op licht. Voor een driegangen menu betaal je zo’n €35, maar dan heb je gegarandeerd een geslaagde semi-chique avond. Iets minder te besteden? In de hippe wijk Le Marais kun je bij Blend (een burger joint) aan de Rue d’Argout, je tanden in een delicious burger zetten. Er zijn tal van andere bars en restaurants in de buurt. Ben je een (hedendaagse) kunstliefhebber of wil je de hele dag langs boetiekjes slenteren, dan zit je in Le Marais goed.

Montmartre is een wijk met veel karakter. Een must om een middag lekker in te verdwalen. De wijk staat bekend om haar kunstzinnige ex-bewoners. Picasso werkte er ooit ergens aan zijn bekendste schilderij (heb ik mij laten vertellen). Vergeet op weg naar boven, richting Sacre Coeur, niet het schilderachtige straatje Rue de l’Abreuvoir te nemen. Stop even bij het roze huisje op de hoek. Maison Rosé, leuk voor een hapje of een drankje. Geniet eenmaal boven van de zonsondergang, voordat je de weg weer naar beneden volgt. Dwaal niet helemaal af, want voor je diner moet je bij Le Moulin de la Galette zijn aan Rue Lepic. Dit schijnt het lievelingsrestaurant te zijn geweest van de Franse zangeres Dalida. Wie? Weet ik ook niet, maar wij hebben er ook lekker gegeten!