Welke reis was nou het meest bijzonder?

Als ik de landen waar ik als klein meisje met mijn ouders doorheen ben gereden niet mee reken, staat de teller op 22 landen. Dat lijkt veel, maar vergeleken met de doorgewinterde backpacker ben ik een goedwillig amateurtje. Toch heb ik al redelijk wat van de bucketlist mogen afstrepen. Mogen, want het feit dat ik ieder jaar een mooie reis kan maken, is een privilege. Maar wat was nou het leukst, mooist of meest bijzonder? Die vraag is een ieder die graag reist ongetwijfeld weleens gesteld (soms betrap ik mijzelf er ook nog weleens op). Het antwoord is simpel: ALLES! Dit is natuurlijk een beetje vaag en daar kun je als ’thuisblijver’ vrij weinig mee. Het probleem is, dat er geen eenduidig antwoord is. Iedere plek is op zijn eigen manier bijzonder en vaak niet met de ander te vergelijken. Het enige wat ze gemeen hebben, is dat ze je op de één of andere manier verrijken. Is het dan altijd alleen maar plezier? Nee hoor! Soms zit het ook weleens tegen. Toch blijft de ene reis je meer bij dan de ander. Daarom heb ik geprobeerd een beter antwoord te formuleren op die lastige vraag. In volkomen willekeurige volgorde:

Cuba: het eiland dat je hoofd en hart op hol doet slaan
In het bijzonder Havana! Natuurlijk komt dat door die kleurrijke koloniale gebouwen, die klassieke oldtimers, die heerlijke muziek, die smaakvolle rum en die beroemde sigaren. Het heeft iets romantisch. Toch heeft dit niet de meeste indruk gemaakt. Havana is overweldigend, ontastbaar, complex, bruisend, mysterieus, kleurrijk, levendig, enzovoorts, enzovoorts. Er heerst een onvoorwaardelijke trots en een sprankelende levenslust, dat zich weerspiegelt in het dagelijkse leven. Het maakt de stad op z’n zachtst gezegd interessant en unieker dan welke stad dan ook. Vanaf het moment dat je voet aan land zet, word je betoverd door die charismatische uitstraling, dat hartstochtelijke karakter en die oh zo fijne relaxte sfeer in een voor jou chaotisch ogende ambiance. Er valt geen touw aan vast te knopen, maar er is een klik en jij bent in de wolken. Havana: it wasn’t logic, it was love!

• 

• 

• 

Indonesië: daar waar de roots liggen
Reizen op Java was zo fijn, dat het eigenlijk vrijwel vanzelf ging. Of dit komt doordat ik inmiddels wat meer ervaring heb of doordat de mensen en de cultuur als vertrouwd voelen, durf ik niet te zeggen. Laten we het op een combinatie van beiden houden. Heel cliché, maar waar: Mount Bromo is serieus één van de meest indrukwekkende plekken op deze wereld waar ik tot nu toe geweest ben. Ik bedoel check even de hoofdfoto van deze post. Wauw! De reis was uiteindelijk vooral speciaal vanwege de persoonlijke betekenis. Mijn overgrootvader had vroeger een pandjeshuis in Solo, welke er nog steeds staat en nog altijd in gebruik is als pandjeshuis. Achter het pand stonden nog woningen uit die tijd, eveneens als de waterput uit de verhalen van mijn oma. Alhoewel het natuurlijk niet mijn herinneringen zijn, was het heel mooi om er te zijn geweest. Daarnaast bezocht ik het ereveld in Leuwigajah waar een monument staat ter nagedachtenis van de slachtoffers van Junyo Maru. Het Japanse vrachtschip wat op 18 september 1944 getorpedeerd werd. Eén van de slachtoffers was mijn overgrootvader.

Suriname: een stukje Nederland in de tropen
Een land waar je, naar mijn mening, als Nederlandse reisliefhebber ooit een keer geweest moet zijn. Naast de diversiteit aan culturen, het prachtige landschap en het feit dat je er niet heel veel toerisme zult aantreffen, is de officiële taal er Nederlands (al worden er ook andere talen gesproken). Dat alleen al maakt het uniek, want als voormalige kolonie heeft het verder weinig overeenkomst met ons kikkerlandje. Daarnaast ken ik geen ander land waar de bevolking zo oprecht is als in Suriname. Wanneer maak je nou mee dat je gids je thuis op belt om te vragen of je goed bent aangekomen? Dat is trouwens niet de enige keer dat wij aangenaam verrast werden door de vriendelijkheid van mensen. Alsof je ze al jaren kent. Lobi Lobi Lobi!

Zuid-Afrika: waar geschiedenis, wijn, goed eten en safari in dezelfde zin passen
De laatste reis ging naar Zuid-Afrika en staat dus nog scherp op het netvlies. Zuid-Afrika is een super mooi en indrukwekkend land. Vooral vanwege de natuur, de geschiedenis, de cultuur en de grootste en meest inspirerende persoonlijkheid aller tijden (als je het mij vraagt dan)! Wat de reis voor mij vooral bijzonder heeft gemaakt, is dat ik het heb kunnen delen met mijn ouders. Drie weken roadtrippen met je vader en je moeder: het is een hele beleving op zich. Maar wanneer er wijn en culinaire hoogstandjes aan te pas komen, kan er bij de Pronkies weinig meer fout gaan. Toch? Natuurlijk was de safari het hoogtepunt van onze reis. Adembenemend mooi! Gelukkig kunnen we het allemaal nog na vertellen.

• 

• 

• 

• 

• 

Australië: the beautiful land Downunder
Al ben ik in Australië nooit echt alleen geweest, was het wel de allereerste reis die ik all by myself maakte. Alleen reizen heeft sowieso iets bijzonders. Ik ging niet per se om ‘opzoek te gaan naar mezelf’. Ik had mezelf al lang gevonden. Toch had ik vijftien jaar geleden nooit gedacht dat ik die stap zou hebben durven zetten. Maar ik houd van avontuur, ben nieuwsgierig en wil de wereld zien. Dus ik besloot te gaan, alleen. Ik heb wat angsten moeten overwinnen (lees: kamperen, hoogtes, insecten), maar avontuur kreeg ik! Sindsdien kan ik er geen genoeg meer van krijgen. Cheers to a lifetime of adventures!